Demir önümüzdeki ay 18 ayını dolduruyor. 1.5 yaşında olacak. Zaman ne kadar çabuk geçiyor. Geçene kadar bir çok şey olup bitiyor tabii. Hastalıklar, mutluluklar, koşturmacalar, yorgun geçen hatta aşırı yorgun geçen günler, iş güç derken geceler gündüzler kol kola koşuyor. Hayat akıp gidiyor farkına varmadan.
Demir çok haşarı olmaya başladı. Evde ki eğlencesi ablası.
Onların evdeki hallerine bayılıyorum. İyi ki kızıma bir kardeş yapmaya karar vermişiz.
Sevdiğim halleri:
Damla'nın kardeşine karşı 'oğlum, canım' diye seslenmesi, sarılması.
Saç tutmayı çok seven kardeşini oyalamak için yanına yatıp saçlarını tutturması.
Onu kucağına alııp beraber 'baby tv' izlemeleri.
Kardeşini yedirmeye çalışması.
Uyurken kardeşini özlemesi.
Sabahları benden sonra kalktıklarında el ele tutuşmuş vaziyette gülümseyerek beraber salona gelmeleri.
Demir'in okuldan gelen ablasını kapıda görünce bağırıp koşarak ablasına sarılması.
Yerde yatan ablasının üstün çıkıp 'dıgıdık dıgıdık' oynaması :)
ve daha nice halleri.
Nazar değmesin :)....
Sizi Seviyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder