Her yer bembeyaz.

Evimizden görünen bir kış manzarası. Harikaaaa.

Bir pazar gününden kareler...

Evin dağınıklığına bakar mısınız? Eee ne dedik pazar günü tatil günü kim düşünür evi :).



Cok dolaştım yoruldum biraz mola.

Gel keyfim gel.

İYİ Kİ DOĞDUN KOCA BEBEK :)

Sevgili Murti nice doğum günlerini hep birlikte kutlamak dileğiyle. Seni Seviyoruz.

Yeni bir rahatsızlık daha :(

Son 10 gündür Damlosun var olan balgamını kurutmak için antibiyotik verip duruyorduk efendim tam bitti balgamı da kurudu derken 3 gün önce göğüs ve karın bölgesinde kızarıklıklar baş gösterdi. Acaba ne dokunduki diye dusunurken ertesi gun işten geldim baktım tüm vucuda yayılmış. Ayaklar diz ense kızarık ve şiş. Hele o karnını kaşımaktan parçalamış yavrucak.

Her tarafı tırmık içinde. Hemen acile götürdüm yediği bişey dokunmuştur muhtemelen ya da bulundugu ortamda yapabilir dedi doktor ve rahatlaması için iki igne yaptılar minişime. Çok ağladı çokk. Zor susturdum. Dunde kendi doktoruna kontrole götürdüm. Kızarıklar yüzüne sıçradı ve neresi hafif kaşınsa vurulsa acayip şekilde kabarıyor ve kızarıyor.

Kan ve idrar tahlili istedi. Uzun zamandır kullandığı antibiyotik yapar mı diye sordum bu kadar yapmaz dedi. Allahım ne yaptıkta cocuk bu hale geldi aklım almıyor bir türlü. Farklı bir mekanda bulunmadık veya farklı bir yiyecek yemedi.

Kan tahlili normal çıktı ama anacım o idrar vermek bir eziyet bekle bekle hanfendi hastanede yapmadı hadi kalktık eve geldik. Neyse bu sabah kendim idrar poşeti koydum kalkar kalkmaz, beş dakka sonra kahvaltıya oturmadan bi bakayım dedim yapmış mı ana oda ne poşeti doldurmuş resmen bize dun bunun çeyreginin çeyreği bile yeterdi. Anneme dedim hadi koş hastaneye yarım saat içinde gotürmek lazım.

Neyse gittik tahlile verdik sonuc az miktarda lokosit. Sonucu doktora gösterdik. İki yeni ilaç ve pomad verdi. Ramazan bayramından bu yana kız ilaçlardan nefes alamadı. Hiç aralıksız ilaç tüketiyoruz. Bakalım bu ne zaman geçecek. Allah dermansız dert vermesin ne diyelim.

Bayramda Damlos ve Emre...

Damloş'un kuzeni oldu. Hoşgeldin Yunus Emre.

Murat'ın erkek kardeşinin oğlu oldu.

Kurban bayramınız kutlu olsun...

Uludağdan Manzaralar 2

Uludağ'dan Manzaralar 1

VEE BEN DE EVDEYİM ARTIK :)

Sancılı geçen bir haftadan sonra nihayet bir karar verebildim ve gecen gün istifamı verdim. Yuva olur mu baska kadınla nasıl olur derken en iyisinin işten ayrılıp Damlos'a bir müddet daha kendimin bakması gerektiği konusunda karar verdim. Kendimi çok iyi hissediyorum. Belirsizlik beni bunaltıyordu ve bir karar vermiş olmak beni çok rahatlattı. Ohh be evimde kızımla istediğim gibi vakit geçirebilicem artık. Oynıycam, gezicem onu oyun gruplarına götürücem. Mümkün olduğunca faydalı şeyler yapmaya çalışıcam ikimiz içinde en iyisi bu sanırım. Hayırlısıyle bu 2 yılı atlatırsak sonra bir de güzel bir yuva bulursak iş hayatına geri dönebilirim. Ama bu süreçte kızımın en güzel yıllarında her daim yanında olmak çok güzel. Onun her türlü gelişimine şahit olmak eğlenceli olacak. Hadi bakalım Ferah sıva kolları Damlos sana emanet artık :).

2006'yı KÜSKÜN KARŞILADIM :(

Bu sene benim icin bi garip gecti nedense. Ne bayrami bayram gibi ne yılbasını yılbası gibi kutladım. Eskiden yılbası oncesi bayram öncesi bir takım hazırlıklar yapardım. Sevdiklerime sürpriz hediyeler alır güzel yazılar yazardım. Ama bu sene küskünüm kendime, çevreme, arkadaşlara, aileme, eşime hatta Damlos'a. Herşeye küskün olmak icin bir bahanem var sanki. Küskün olma modundayım ya. Her yılbaşı gunler öncesinden maillerini mesajlarını yazan ben ne yılbaşı mesajı attım kimseye ne gelen mesajlara maillere cevap verdim. Komşularıma kadar hediye almayı düşünen ben hiç bir komşumun kapısını çalıp iyi yıllar bile demedim.

Damla'nın doğumundan sonra hayatımız değişti, alışkanlıklarımız, önceliklerimiz, değerlerimiz değişti. Hiçbirşey eskisi gibi değildi artık. Damla'yı cok seviyorum Allah uzun sağlıklı ömürler versin o bizim herşeyimiz tabii ama diğer yandan mutsuzum bir mutsuzluk umutsuzluk yaşıyorum. Neden? Dünyalar guzeli bir yavrum var neden mutsuzum? Bebegim evdeyken calışmak mı beni mutsuz ediyor? evet. Calismadan evde bebek bakmak mı mutsuz ediyor? ona da evet.

Damlos 11 aylıkken işe dönmeye karar verdim ve bir bakıcı bulma telaşı başladı. Ha bulduk bulucaz derken birinde karar kıldık ve Ozbek bir hanımı işe aldık. Kızıma cabuk adapte oldu. Kıvrak zekalı akıllı bir kadındı ev işleri ile pek arası yoktu ama elinden geleni yapmaya çalışırdı. Kısa surede Damlos'ta onu sevdi. Ama gel gelelim bu kadının akraba problemleri bitmiyordu. Elimden geldiğince anlayışlı olmaya ona yardımcı olmaya çalışıyordum. Bir kere benimsedim ya birini değiştirme riskini göze alamıyordum. Benim kotu huylarımdan biride bu galiba. Birine birşeye alıştım mı değişiklik yapmak beni ürkütüyor. Bu iş hayatımda da, doktor seçiminde de hemen hemen herseyde bu böyle. Neyse bir yandan da fazla taviz vermemeye çalışıyorum. İnişli çıkışlı dönemlerimizden sonra geçen hafta bu bakıcıyla yolları ayırdık. Kocası geldi ve ona iş bulamıyordu sonunda ikisi birlikte bir yerde çalışmaya karar verdiler ve ayrıldı. Onun ayrıldığı hafta Uludağ'a gittik 4 günlüğüne. Hava değişimi hepimize iyi gelir diye. Ama sevgili kızım bana nefes aldırmadı desem yeridir. Geceleri cok huysuzdu gündüzleri beni hiç bırakmıyordu. Ne yediğimi ne oturduğumu ne uyuduğumu anladım. Bu tatil bana extra yorgunluktan baska bir sey olmadı maalesef.

Gecen Bayramdan beri hastlıklardan kendine gelemeyen Damloş'un huzursuzlugu, uykusuz gecelerden sonra bir de bakıcı problemi başladı. Hadii beni aldı yine bir düşünce. Şimdi başkasına nasıl güvenicem, işten mi çıksam çelişkilerini yine yaşamaya başladım. Zaten mutsuzdum daha mutsuzlaştım sulu göz oldum. Herkese herşeye küskünlügüm başladı. Allah başka dert vermesin elbette ama ne yapayım bu halimden sıyrılamıyorum bir turlu. Hiçbirşey bana zevk vermiyor. Sinirlerim laçka olmuş durumda. Herkesi tersleyip duruyorum. Bir türlü sağlıklı düşünemiyorum.

Bugün başka bir bakıcıyla görüşücem ama hala cok kararsızım. Deneme yapıcaz bakalım bir iki gün, yoksa haftaya istifa ediyorum. Bakalım zaman ne gösterecek. Hakkımızda hayırlısı ne diyelim.

HER ŞEYE RAĞMEN HOŞGELDİN 2006. iNŞALLAH TÜM HÜZÜNLERİ, HASTALIKLARI, UMUTSUZLUĞU GERİDE BIRAKIRIZ. HEPİMİZE MUTLU YILLAR.